natalka1989

Wracajac do domu duzo myslalam o tym wszystkim i ciagle zadawalam sobie pytanie i co dalej ? No wlasnie ... co dalej? Dni mijaly a ja nie mialam od niego wiadomosci,wkoncu pewnego dnia zobaczylam opis ze jest w Niemczech u siostry [opowiadal mi o swoich planach ze moze w sierpniu wyjedzie tam..] hmm no spoko ... stracilam najmniejsza ochote by gdzie kolwiek wychodzic bo po co? Zawsze mialam nadzieje,ze go spotkam lub cos a tak ... byl daleko odemnie ... cierpialam ... plakalam... ale to nic w porownaniu z tym co poczulam gdy zobaczylam opis "sloneczko kocham cie:* kcvf" [cos w tym stylu...] nigdy nikt mnie tak nie zranil jak on wtedy tym opisem ... 1-wszy raz na powaznie myslalam o tym by ... sobie cos zrobic ... ale Roxan byla wtedy przy mnie:* I dzieki niej nie zrobilam niczego glupiego - jestem tu wsrod was i pisze to :) Tak wiele jej zawdzieczam ... czasami boje sie,ze ma mnie dosc - mnie i moich problemow bo ona najbardziej odczowa moje zalamania. To jej najwiecej o tym wszystkim pieprze a przeciez ona ma tez swoje zycie,problemy...:( Roxiu jezeli to czytasz - wybacz mi,ze czasem gadam takie glupoty ktorych sie wrecz sluchac nie da ale wiedz ze kocham Cie:* Wkocnu jestes moja sis co nie:D?

P.S. Nie chce tym urazic moich innych przyjaciol na ktorych rowniez zawsze moge liczyc [wam wkoncu tez wiele zawdzieczam] ale ... dobra kto chce ten zrozumie a jak nie to trudno :)

O dziwo nerwy powoli opadaly wraz ze zblizajaca sie godzina 16:00 ale powrocilo to wszystko gdy juz szlam w strone rynku ... bylam coraz blizej gima - miejsca gdzie sie umowilismy i gdzie on juz najprawdopodobniej czekal.Bylam troszku przed czasem i pomyslalam,ze nie wypada zebym to ja na niego czekala wiec weszlam sobie ecie do sklepu i ze zdenerwowania pytalam ludzi ktora godzina ... w pewnym momencie uslyszalam "pytala sie pani o to 3min temu!!!" upss ale wtopa ... no nic popylam w strone gima i nie bylam pewna gdzie mial czekac czy na barierkach czy w sql ... patrze na barierki ... uff nie ma go mam czas by sie ecie przygotowac psychicznie na to wszystko,cala taka wylozowana ide do budy obadac czy jest ktos znajomy i tak sie lokam na parking przy szkole a tu jego skuterek ... patrze na lawke a na niej kto siedzi? Of course - G*** ... gleboki wdech i ide w jego strone ... przywitalismy sie i zaczelismy gadac o roznych tam duperelkach ... opowiedzialm rowniez o numerze ktory wykrecil mi Bartek [podgladal moje rozmowy na GG i dowiedzial sie o wszystkim co zawsze,ze sie umowilismy i wogule...powiedzial ze zachowa to dla siebie ale nie...doszlo do tego ze cale Wielopole i Polonoc gadala o mnie i G***..] ale o tym pisac nie bede bo na sama mysl o tym ciulu Bartku cos mnie bierze ... hmm i bylo calkiem spox ... siedzielismy sobie tak na tej laweczce objeci ... czulam jego bliskosc ... cialo ... kazdy gest ...:( Hmm co chwile ktos przychodzil ze znajomych ... :/ No ale mowi sie trudno ... po jakims czasie musial sie juz zbierac bo musial ecie dokonczyc robic [praca..] .Poszlam go odprowadzic na parking ... szukal kluczykow a ja sie zaczelam smiac ze supcio ze nie pojedzie i zostanie - ale wkoncu je znalazl :( Popatrzylismy sobie tak gleboko w oczka i przytulil mnie ... tak mocno,inaczej niz zawsze - trwalo to bardzo dlugo [jak dla mnie nie wystarczajaco..] i w tym momencie pomyslalam sobie o nie ja musze cos wyniesc z tego dnia,z tego spotkania i szeptlam mu do ucha"a buzi dostane?" on wtedy nie puszczajac mnie z ojec powoli zjezdzal wzdluz policzka w strone ust ... zaczelismy sie calowac ... delikatnie,czule ale jednoczesnie namietnie ... wtedy doznalam odczucia - pocalunek na pozegnanie? ale nie takie kilku dniowe,tygodniowe - pozegnanie na zawsze? ...

Wlasnie slucham piosenki Mandy Moore - It's gonna be love i lzy leca mi po policzkach :( Bola wspomnienia...sprawiaja radosc ale jednoczesnie rania ... caly czas czuje ten charakterystyczny bol i klucie w serduszku ... ale po co mam brac leki jak to i tak nic nie pomoze? To jest rana zadana glebiej ... w samym srodku mnie ... nikt mi nie moze pomuc ... a wlasciwie moze ale nie mam odwagi o to prosic tej osoby ... ale ponownie wroce wspomnieniami do 28 lipca ...

Dwa dni pozniej za namowa Madzi wyslalam mu eska,ze jezeli ma troszku czasu to zeby wszedl na neta...mysle sobie co ja robie przeciez i tak nie wejdzie...to bylo 5min i widze jak wyswietla mi sie na monitorze"Grefu przesyla wiadomosc" a jednak:) Znow zawital usmiech na mojej twarzy .. rozmawialo sie zaczepiscie .. hmm w pewnym momencie pociagnol zart na moj temat i mowi,ze ma nadzieje ze sie nie obrazilam a ja mu na to ze na niego bym ani nie mogla chociaz jakbym zastanowila sie o twych sweet przeprosinach to moglabym sie zastanowic a on mi na to ze nie glupie i zebysmy tak zrobili .. umowilismy sie na srode .. powiedzial ze juz nie moze sie doczekac i ze zrobi wszystko co ma zrobic predzej [pracowal w wakacje] by móc sie ze mna zobaczyc.. hmm przez te cale 2 dni chodzilam cala napieta,zdnerwowana - nie moglam sie doczekac ale jednoczesnie balam sie - ciagle zastanawialam i marzylam jak to bedzie ..